Chyba każdy w Olsztynie słyszał o Kamienicy Naujacka, siedziby Miejskiego Ośrodka Kultury i jednego z najpiękniejszych budynków w centrum. A czy wiecie, kim jest tytułowy Naujack? Rzucamy trochę światła na postać Otto Naujacka.
Otto Naujack przybył do Olsztyna w 1880 roku. Był rzeźnikiem, dlatego po przybyciu do miasta otworzył swoją masarnię. Niestety, wykończyła go konkurencja ze znajdującymi się w pobliżu zakładami mięsnymi (przy obecnej Al. Wojska Polskiego). Wtedy Naujack zaczął zajmować się produkcją cegieł. Swój zakład otworzył na Zatorzu, a materiały pozyskiwał z okolicznych pagórków. Cegielnia okazała się sukcesem i doprowadziła rzutkiego przedsiębiorcę do stanowiska w Radzie Miasta (za czasów burmistrza Oskara Beliana).
Kolejnym krokiem w karierze biznesowej Naujacka było pójście w nieruchomości. Budował on kamienice, które potem wynajmował. Do Naujacka należały niektóre budynki przy współczesnych ulicach Dąbrowszczaków, Warmińskiej czy Mickiewicza. W 1872 roku otwarto dworzec kolejowy, na czym skorzystał Naujack. Jego kamienice znajdowały się w najbardziej prestiżowej dzielnicy – blisko centrum miasta, ale też dworca. Kamienicę Naujaka, lub inaczej zwany Pałacyk, przedsiębiorca kupił dopiero w 1896 roku od żydowskiego przedsiębiorcy Hirscha Herrnberga. W mieszkaniach wynajmowanych w kamienicy mieszkali głównie prawnicy i lekarze.
Kilkadziesiąt lat później, podczas wojny, wiele budynków należących kiedyś do Naujacka, zostało zniszczonych. Przetrwały tylko nieliczne kamienice przy Warmińskiej i Mickiewicza, a także dwie piękne wille – Fortuna (przy ul. Dąbrowszczaków 9) i wspomniana Kamienica Naujacka.
Jak mówią źródła, sam Naujack w opatrzonej swoim imieniem kamienicy, mieszkał zaledwie kilka miesięcy. Kamienica Naujacka w w 1989 roku została wpisana do rejestru zabytków. W 2008 roku zakończyła się jej rewitalizacja.
wm
Przy tworzeniu tego tekstu korzystaliśmy ze źródeł:
http://www.mapakultury.pl/art,pl,mapa-kultury,94896.html
http://www.atrakcje.olsztyn.pl/Kamienice/kamienica-naujacka-ul-dbrowszczakow-3.html